راپامایسین سیگماآلدریچ کد 553210 را می توانید از شرکت دانش پژوهان شیمی که وارد کننده و توضیع کننده مواد شیمیایی اورجینال بخصوص محصولات نایاب درایران است تهیه کنید. شما می توانید محصول خرید راپامایسین سیگماآلدریچ کد 553210 را از این شرکت تهیه نمایید. همانطور که می دانید کمپانی سیگماآلدریچ یکی از بزرگترین تولید کنندگان و توضیع کنندگان مواد شیمیایی در دنیا به شمار می رود.
به جرات می توان گفت که محصولات این برند معروف و نام آشنا را می توان در تمام آزمایشگاهها و مراکز تحقیقاتی یافت. دلیل آن هم تنها به خاطر کیفیت و تنوعی می باشد که مرک در محصولات خود دارد. کمپانی مرک در سال 2015 تصمیم به گسترش شعاع کاری خود شد، از این رو امتیاز شرکت بزرگ تولیدی مواد شیمیایی سیگماآلدریچ را خریداری نمود و از آن پس محصولات مرک آلمان با لیبل مرک & سیگما روانه بازارهای جهانی شد. راپامایسین سیگماآلدریچ.
مشخصات محصول
هدف مکانیکی مسیر راپامایسین، سیگنال‌دهی پروتئین مورفوژنتیک استخوان را کاهش می‌دهد تا تمایز الیگودندروسیت را تقویت کند.
گلیا (07-01-2020)
Isis M Ornelas، Luipa Khandker، Stacey E Wahl، Hirokazu Hashimoto، Wendy B Macklin، Teresa L Wood
PMID31904150
سلول های پیش ساز الیگودندروسیت (OPCs) تمایز یافته و به الیگودندروسیت بالغ می شوند که میلین را در سیستم عصبی مرکزی تولید می کنند. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که هدف مکانیکی راپامایسین (mTOR) برای میلین‌سازی مناسب نخاع موش ضروری است و سیگنال‌دهی پروتئین مورفوژنتیک استخوان (BMP) تمایز الیگودندروسیت‌ها را تا حدی با ترویج بیان بازدارنده اتصال DNA 2 (Id2) مهار می‌کند. . در اینجا ما شواهدی را ارائه می‌کنیم که نشان می‌دهد mTOR به طور خاص در
از آغاز تمدن، بشریت رویای جاودانگی را در سر می پروراند. پس چرا کشف خواص ضد پیری مهارکننده‌های mTOR دنیا را برای همیشه تغییر نداد؟ من چندین دلیل را مورد بحث قرار خواهم داد، از جمله ترس از عوارض جانبی واقعی و خیالی راپامایسین، اورولیموس و سایر داروهای مورد تایید بالینی، با این استدلال که امروزه هیچ عارضه جانبی واقعی مانع استفاده از آنها به عنوان داروهای ضد پیری نمی شود. راپامایسین سیگماآلدریچ.
علاوه بر این، جایگزینی برای عوارض جانبی برگشت پذیر (و قابل اجتناب) راپامایسین/اورولیموس، اثرات برگشت ناپذیر (و اجتناب ناپذیر) پیری است: سرطان، سکته، انفارکتوس، نابینایی و مرگ زودرس. همچنین در مورد اینکه چرا استفاده نکردن از داروهای ضد پیری خطرناک تر از استفاده از آنها است و اینکه چگونه ترکیبات دارویی مبتنی بر راپامایسین قبلاً برای افزایش عمر بالقوه در انسان ها استفاده شده است صحبت خواهم کرد. اگر این مقاله را از ابتدا تا انتهای آن بخوانید، ممکن است متوجه شوید که زمان آن فرا رسیده است. راپامایسین سیگماآلدریچ.
کلمات کلیدی: راپامایسین، راپالوگ، متفورمین، پیری، ضد پیری، روزه داری، طول عمر، طول عمر
“اگر صبر کنید تا آماده شوید، تقریباً به طور قطع خیلی دیر شده است.” ست گودین
در یک سویه جهش یافته کوتاه مدت از موش ها، مهارکننده mTOR راپامایسین (که در کلینیک به عنوان Sirolimus شناخته می شود) حداکثر طول عمر را تقریباً سه برابر افزایش می دهد. راپامایسین اگرچه به طرز چشمگیری کمتر است، همچنین باعث افزایش طول عمر در موش های معمولی و همچنین در مخمرها، کرم ها و مگس ها می شود و از بیماری های مرتبط با افزایش سن در جوندگان، سگ ها، نخستی های غیر انسانی و انسان ها جلوگیری می کند.
راپامایسین و آنالوگ آن، اورولیموس، مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای مصارف انسانی هستند و دهه هاست که به طور ایمن استفاده می شوند. در سال 2006، پیشنهاد شد که راپامایسین می‌تواند فوراً برای کند کردن پیری و همه بیماری‌های مرتبط با افزایش سن در انسان استفاده شود و امروزه به یک داروی ضد پیری تبدیل شده است. راپامایسین سیگماآلدریچ.
اما راپامایسین بدشانس بود
با این حال، راپامایسین که در کلینیک به نام Rapamune یا Sirolimus شناخته می شد، از همان ابتدا بدشانس بود. بیست سال پیش، این دارو به عنوان یک سرکوب کننده سیستم ایمنی شناخته شد و برای درمان بیماران پیوند کلیه استفاده شد. اگر راپامایسین به جای آن به عنوان یک داروی تعدیل کننده ایمنی و ضد التهاب برچسب گذاری می شد، اکنون بسیار جذاب تر به نظر می رسید. راپامایسین سیگماآلدریچ.
در دوزهای ضد پیری، راپامایسین “به جای سرکوب ایمنی، بیش از حد ایمنی را از بین می برد” یا، به عبارت بهتر، “ایمنی را جوان می کند. این راپامایسین و اورولیموس، آنالوگ راپامایسین را قادر می‌سازد تا به عنوان محرک‌های ایمنی عمل کنند و ایمنی را در بیماران سرطانی و افراد مسن بهبود بخشند. راپامایسین سیگماآلدریچ.
به عنوان مثال، راپامایسین خطر ابتلا به عفونت CMV را در بیماران پیوند عضو کاهش می دهد، ایمنی آنتی پاتوژن و ضد سرطان را در موش ها بهبود می بخشد، طول عمر را در موش های مستعد عفونت افزایش می دهد و از موش های مسن در برابر ذات الریه محافظت می کند. راپامایسین سیگماآلدریچ.
راپامایسین همچنین از تکثیر ویروسی جلوگیری می کند. به عنوان یک مثال قابل توجه، راپامایسین تکثیر ویروس آنفولانزای 1918 (کشنده ترین ویروس آنفولانزا در تاریخ) را تا 100 برابر مهار می کند، و همچنین در هنگام تزریق در طول واکسیناسیون از عفونت کشنده با ویروس آنفلوانزا محافظت می کند. راپامایسین سیگماآلدریچ.
با این حال، همانطور که دکتر آلن گرین توصیه می کند، بیمارانی که راپامایسین مصرف می کنند باید به دقت از نظر عفونت های باکتریایی پوست و زیر جلدی تحت نظر باشند، که باید با آنتی بیوتیک ها درمان شوند https://rapamycintherapy.com.
بیست سال پیش، تصور می شد که راپامایسین ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد (به بررسی آینده “درک عوارض جانبی راپامایسین” مراجعه کنید). با وجود این نگرانی، مشخص شد که راپامایسین در واقع از لنفوم و برخی از انواع سرطان در بیماران پیوندی پیشگیری می کند. در حال حاضر، در واقع، آنالوگ های راپامایسین، اورولیموس و تمسیرولیموس، به طور گسترده در درمان سرطان استفاده می شوند. راپامایسین سیگماآلدریچ.
علاوه بر این، راپامایسین موثرترین عامل شناخته شده پیشگیری کننده از سرطان در موش ها است که طول عمر موش های مستعد سرطان را افزایش می دهد. حتی پیشنهاد شده است که راپامایسین با پیشگیری از سرطان طول عمر را افزایش می دهد. راپامایسین سیگماآلدریچ.
با این وجود، رسانه های اجتماعی اغلب هشدار می دهند که اگرچه راپامایسین از سرطان جلوگیری می کند، اما استفاده از آن برای پیشگیری از سرطان ممکن است به قیمت ابتلا به سرطان تمام شود. این خود تناقض، هشدار بیست ساله FDA را برای همه داروهایی که به عنوان سرکوب کننده‌های ایمنی به بازار عرضه می‌شوند (از جمله راپامایسین و اورولیموس) نشان می‌دهد: راپامایسین سیگماآلدریچ.
«افزایش حساسیت به عفونت و ایجاد احتمالی بدخیمی‌ها مانند لنفوم و سرطان پوست ممکن است ناشی از سرکوب سیستم ایمنی باشد. ” این بیانیه نمی گوید که راپامایسین یا اورولیموس باعث بدخیمی می شوند. (فقط یک بار دیگر آن را بخوانید). راپامایسین سیگماآلدریچ.
اگرچه راپامایسین و آنالوگ های آن در حال حاضر توسط FDA برای درمان سرطان و لنفوم تایید شده است، شایعاتی مبنی بر اینکه این داروها ممکن است باعث سرطان شوند همچنان ادامه دارد. تا آنجا که من می دانم، هیچ مطالعه ای نشان نداده است که مهارکننده های mTOR باعث سرطان می شوند. راپامایسین سیگماآلدریچ.
در این مرحله، اکثر دانشمندان موافقند که راپامایسین به دلیل نگرانی در مورد اثرات سرکوب کننده سیستم ایمنی، ضد اندیکاسیون نیست. اما یک اعتراض جدید علیه راپامایسین ظاهر شده است، یعنی اینکه راپامایسین ممکن است باعث دیابت شود. همانطور که به تفصیل بحث شد، موج جدید “ترس از راپامایسین” بی اساس است. بنابراین، اثرات متابولیکی راپامایسین چیست؟
هنگامی که توسط مواد مغذی و انسولین بیش از حد فعال می شود، mTOR از طریق آن عمل می کند
انتقال از مرحله اولیه OPC به الیگودندروسیت نابالغ با کاهش سیگنال‌دهی BMP در طول رشد طناب نخاعی پس از زایمان، عمل می‌کند. هنگامی که mTOR از دودمان اولیگودندروسیت حذف می شود، بیان پروتئین اتصال FK506 1A (FKBP12)، سرکوبگر فعالیت گیرنده BMP، کاهش می یابد، فعالیت Smad پایین دست افزایش می یابد و بیان Id2 افزایش می یابد.
علاوه بر این، مهار mTOR با راپامایسین در تمایز OPCها، کمپلکس رونویسی موجود در پروموتر Id2 را تغییر می‌دهد. حذف mTOR در الیگودندروگلیا در داخل بدن منجر به کاهش OPCهای مرحله آخر و تعداد الیگودندروسیت های تازه تشکیل شده در نخاع شد بدون اینکه تأثیری بر تکثیر OPC یا خروج چرخه سلولی نداشته باشد.
در نهایت، ما نشان می‌دهیم که مهار سیگنال‌دهی BMP، کمبود ناشی از راپامایسین در بیان پروتئین میلین را نجات می‌دهد. نتیجه می گیریم که mTOR با سرکوب سیگنال دهی BMP در OPC ها، تمایز اولیه الیگودندروسیت را ترویج می کند.
S6K برای مهار سیگنالینگ انسولین، در نتیجه باعث مقاومت به انسولین می شود. درمان حاد با راپامایسین مقاومت به انسولین را در سلول ها و حیوانات از جمله انسان لغو می کند. یک مطالعه نشان داد که درمان مزمن با راپامایسین ممکن است از مقاومت به انسولین نیز جلوگیری کند.
با این حال، در برخی (و نه همه) مدل‌های جوندگان، درمان مزمن با راپامایسین نیز می‌تواند باعث عدم تحمل گلوکز و حتی مقاومت به انسولین شود. این به عنوان یک عارضه جانبی مضر یا حتی دیابت نوع 2 (T2D) تفسیر شد. با این حال، در واقع، این تغییرات متابولیک ویژگی‌های شبه دیابت گرسنگی خیرخواهانه (SPD) است که 170 سال پیش در حیوانات روزه‌دار و بعداً در انسان توصیف شد.
در طول روزه داری طولانی مدت، استفاده از گلوکز توسط بافت های غیر مغزی باید سرکوب شود تا از تغذیه کافی به مغز اطمینان حاصل شود. هنگامی که به حیوان یا انسان روزه‌دار غذا داده می‌شود، گلوکز در ادرار ظاهر می‌شود (گلیکوزوری) که یکی از علائم متعارف دیابت است.
اما این به این دلیل است که روزه داری طولانی مدت (گرسنگی) منجر به کاهش ترشح انسولین و مقاومت به انسولین می شود و تغذیه مجدد بعدی باعث افزایش قند خون و گلیکوزوری گذرا می شود. این SPD می تواند نه تنها به دلیل روزه داری طولانی مدت، بلکه به دلیل محدودیت شدید کالری و کربوهیدرات دریافتی ایجاد شود. راپامایسین سیگماآلدریچ.
به عنوان مثال، محدودیت شدید کالری می تواند باعث عدم تحمل گلوکز مانند دیابت شود. با وجود آن، رژیم‌های بسیار کم کالری مؤثرترین درمان‌ها برای دیابت نوع 2 هستند. برخی از محققان SPD را در بیماران چاق که در برنامه کاهش وزن شدید قرار داشتند، دوباره کشف کردند و به اشتباه هشدار دادند که رژیم های غذایی کم کالری باعث دیابت نوع 2 می شود.
علامت اجباری گرسنگی کتوز است، زیرا کتون ها جایگزین گلوکز به عنوان سوخت اصلی مغز می شوند. رژیم کتوژنیک، یک درمان امیدوارکننده برای دیابت و چاقی در انسان، می تواند علائم SPD را در جوندگان ایجاد کند (برای مراجع مراجعه کنید). بار دیگر، برخی از محققان هشدار دادند که رژیم کتوژنیک می تواند به دیابت نوع 2 کمک کند. همانطور که بحث شد، چنین هشدارهایی ممکن است موجه نباشند. راپامایسین سیگماآلدریچ.
راپامایسین را می توان به عنوان یک تقلید گرسنگی جزئی در نظر گرفت. بنابراین قابل پیش بینی است که تحت برخی شرایط، درمان طولانی مدت با راپامایسین ممکن است منجر به ظهور SPD شود. این موضوع در موش‌های تغذیه‌شده با راپامایسین، که مقاومت به انسولین، عدم تحمل گلوکز و هیپرگلیسمی خفیف داشتند، تأیید شده است. راپامایسین سیگماآلدریچ.
با این وجود، موش‌های تغذیه شده با راپامایسین طولانی‌تر از موش‌هایی که از رژیم غذایی استاندارد تغذیه می‌شدند، سالم‌تر بودند. کاملاً مشخص نیست که چرا SPD فقط در برخی از مطالعات مشاهده شده و در مطالعات دیگر مشاهده نشده است.
نکته مهم، SPD برگشت پذیر است و منجر به عوارض نمی شود. علاوه بر این، راپامایسین بروز عوارض دیابت مانند نفروپاتی دیابتی را در جوندگان کاهش می دهد. در افراد مسن سالم، درمان مزمن با راپامایسین یا اورولیموس باعث افزایش قند خون نشد. در مقابل، خطر هیپرگلیسمی در گروه درمان با مهارکننده mTOR کمتر از گروه دارونما بود. راپامایسین سیگماآلدریچ.
در برخی از بیماران سرطانی، دوزهای بالای راپامایسین یا اورولیموس می تواند باعث افزایش قند خون شود که معمولاً خفیف (درجه 1-2) و برگشت پذیر است و منجر به قطع درمان نمی شود. هایپرگلیسمی عارضه جانبی رایج بسیاری از داروهای هدفمند است و تظاهر دیابت نیست. به عنوان مثال، Everolumus می تواند با کاهش تولید انسولین باعث افزایش قند خون شود. راپامایسین سیگماآلدریچ.
به طور خلاصه، درمان مزمن با دوزهای بالای راپامایسین ممکن است باعث علائم SPD برگشت پذیر شود. SPD ناشی از رژیم غذایی، حداقل، مفید و درمانی است. SPD ناشی از راپامایسین یک عارضه جانبی نسبتاً نادر است و احتمالاً می توان با تجویز متناوب یا با دوزهای پایین تر از آن جلوگیری کرد و اگر SPD رخ داد، با قطع دارو می توان آن را معکوس کرد.
در برخی از مطالعات در بیماران پیوندی، راپامایسین (سیرولیموس) و اورولیموس خطر ابتلا به دیابت را افزایش ندادند. در یک مطالعه، هیچ بیمار، از 21 بیمار تحت درمان با راپامایسین، به دیابت مبتلا نشد، در حالی که بروز دیابت در بیماران تحت درمان با سیکلوسپورین یا تاکرولیموس 7 درصد بود. مهمتر از همه، دیابت ناشی از سیکلوسپورین یا تاکرولیموس در 80 درصد بیماران پس از تبدیل از تاکرولیموس/سیکلوسپورین به راپامایسین (سیرولیموس) برطرف شد.
از سوی دیگر، یک مطالعه گذشته‌نگر بزرگ، ارتباطی بین صورت‌حساب مدیکر برای درمان دیابت و استفاده از راپامایسین را گزارش کرد که نشان می‌دهد راپامایسین ممکن است خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهد. با این حال، این ارتباط با تعامل بین راپامایسین و مهارکننده‌های کلسینئورین توضیح داده شد که سطح یکدیگر را افزایش می‌دهند.
در نتیجه، مشخص نیست که آیا راپامایسین فی نفسه خطر ابتلا به دیابت را در بیماران پیوندی افزایش می‌دهد. علاوه بر این، با این واقعیت که اکثر بیماران پیوندی بدون درمان راپامایسین به طور خود به خود به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند، این امر پیچیده تر می شود. راپامایسین سیگماآلدریچ.
در صورت استفاده صحیح، راپامیسیn خیلی خطرناکتر از آسپرین معمولی نیست. آسپرین، یکی از پرمصرف ترین داروهای بدون نسخه، ممکن است عوارض جانبی متعددی از جمله خونریزی معده تهدید کننده زندگی ایجاد کند. تولید کننده عوارض جانبی احتمالی را ذکر می کند: زنگ زدن در گوش، گیجی، توهم، تشنج، حالت تهوع شدید، استفراغ، مدفوع خونی، سرفه خونی، تب و تورم. راپامایسین سیگماآلدریچ.
با این حال، میلیون ها نفر روزانه برای جلوگیری از بیماری های قلبی عروقی و سرطان آسپرین مصرف می کنند. محاسبه شد که مزایای آسپرین بیشتر از خطرات آن است. من معتقدم که مزایای اثرات ضد پیری راپامایسین/اورولیموس ممکن است حتی بیشتر باشد . راپامایسین سیگماآلدریچ.
